( Dit interview  stond in de Uitvaartkrant van Mei 2011)

Overledenenverzorging is een echt vak

Het grootste compliment dat ik heb gekregen is van een mevrouw die zei : "het is net of moeder slaapt. Ik wou dat ik haar wakker kon maken”.

Aan het woord is Monique Rijnbende-Blom, sinds 10 jaar zelfstandig overledenenverzorgster.

Vroeger was ze kapster, maar door het werk van haar man, chauffeur bij een uitvaartonderneming, werd ze een keer ingeschakeld om het haar van een overledene te verzorgen.

Zo ben ik er in gerold. Het is inmiddels mijn vak geworden, met zo’n 30 opdrachtgevers in de wijde omgeving”, zegt Monique.

Het werk van een overledenenverzorger heeft een belangrijke toegevoegde waarde:  Ook de laatste indruk moet een goede zijn.

Het afscheid van een dierbaar persoon is al zo moeilijk. Ik streef er naar om de overledene er uit te laten zien, zoals de nabestaanden hem of haar graag herinneren. Ik overleg met de familie over allerlei details: kleding, kapsel, sieraden, de kleur van nagellak en lippenstift, de uitdrukking op het gezicht.

Monique krijgt regelmatig mensen die overleden zijn als gevolg van een ongeval of een nare ziekte: “Dan kun je niet volstaan met een net kapsel. Ik ga dan in de weer met visage, grime en restauratietechnieken".

Haar werk levert vaak dankbare reacties op: “ik heb meegemaakt dat de familie de kist dicht wilde houden, omdat de overledene niet toonbaar meer was.  Toen ik klaar was, waren ze zo ondersteboven van het resultaat, dat ze hals over kop toch nog een rouwbezoek hebben ingesteld”.

Het vak van overledenenverzorger is volgens Monique onvoldoende bekend: “Het werd er in het verleden een beetje bij gedaan als service. Maar het is een beroep dat echt vakkennis vereist.

Niet iedereen is daar geschikt voor. Veel mensen vinden het eng. Maar het is zulk dankbaar werk. Ik ben nog elke dag blij dat ik dit mag doen”.

Monique Rijnbende-Blom: “Ook de laatste indruk moet een goede zijn”